Kilka słów o cukrzycy typu 1

Cukrzyca typ 1 zaliczana jest do chorób autoimmunologicznych. Komórki trzustki zostają zaatakowane przez komórki układu odpornościowego. W rezultacie samodzielne wytwarzanie hormonu insuliny staje się niemożliwe. Jak powinno wyglądać leczenie cukrzycy typu 1? Jakie są objawy? 

Cukrzyca typ 1 to choroba, z którą zmaga się około 10 proc. wszystkich diabetyków. Zwykle dotyka osoby miedzy 10 a 14 rokiem życia. Oznacza to więc, że mają z nią do czynienia przede wszystkim dzieci i osoby młode. W walce z cukrzycą typu 1 najważniejsze jest szybkie zdiagnozowanie i wdrożenie leczenia. 

Cukrzyca – objawy typu 1? 

Coraz częściej zdarza się, że u osób przed 30 rokiem życia diagnozuje się cukrzycę. Objawy typ u 1 wyglądają następująco: 

  • nadmierne oddawanie moczu, a niekiedy również moczenie się w nocy, 
  • gwałtowny spadek masy, 
  • towarzyszące uczucie zmęczenia i senności, 
  • trudności ze złapaniem ostrości widzenia, 
  • w stanie zaawansowanym –  zapach acetonu z ust. 

Więcej informacji zarówno o cukrzycy typu 1, jak i cukrzycy typu 2 znajdziesz na stronie internetowej, która oprócz praktycznych porad oferuje również urządzenia i akcesoria, których nie może zabraknąć w domu żadnego cukrzyka. 

Należy wspomnieć jednocześnie, że cukrzyca typ 1 to jedna z tych chorób, a na której pojawienie się pacjenci nie mają żadnego wpływu. Kontrola możliwa jest jedynie w przypadku jej leczenia i przebiegu. 

Leczenie cukrzycy typu 1

Na czym polega leczenie cukrzycy 1? Przede wszystkim na uzupełnieniu niedoborów insuliny. Pacjenci, u których cukrzyca typ 1 została świeżo wykryta, wymagają leczenia w warunkach szpitalnych. 
Leczenie cukrzycy typu 1 opiera się na podawaniu insuliny w ciągłym wlewie dożylnym. Ponadto dożylnie uzupełniane są elektrolity i płyny. Należy wspomnieć jednocześnie, że jedynym sposobem na leczenie cukrzycy typu 1 jest insulinoterapia w połączeniu z odpowiednią dietą. Szczegółowe informacje o tym, jak powinna wyglądać dieta u diabetyka, znajdziesz tutaj. Nie sposób nie wspomnieć również o nieustannej edukacji i uświadomieniu pacjentów, jak ważna jest samokontrola.