Choć wielu rodziców nie jest świadomych, to kłótnie między rodzicami mają ogromny wpływ już w momencie, gdy dziecko jest w brzuchu matki. Nie odróżnia wówczas słów, jednak czuje stres matki, słyszy uniesione i gniewne głosy i zapamiętuje je. Później schemat się powtarza, tylko kłótnie nie docierają do niego z brzucha matki, a z łóżeczka. To właśnie na tym etapie, po dziecku bardzo widać jak wpływa na niego taka nerwowa atmosfera.

Dzieci wychowywane w rodzinach, które nadmiernie się kłócą, krzyczą na siebie lub się denerwują, są bardziej nerwowe i płaczliwe. Takie dziecko będzie miało większy problem spać spokojnie przez kilka godzin jednym ciągiem lub nie budzić się z płaczem.

Im dziecko większe, tym gorzej reagują na sprzeczki rodziców. To właśnie one sprawiają, że dziecko już od małego uczy się złego schematu związku i rodziny. Są to później dorośli z nerwicami, skłonnością do depresji lub innych zaburzeń psychicznych. Dużo gorzej znoszą porażki i są zamknięci w sobie. Wszystko to przez to, że nie posiadali zdrowego wzorca rodziny.